بیماریزایی و اپیدمیولوژی: میزبانهای
آزمایشگاهی و طیبعی: جوجه های نابالغ میزبانهای ارگانیک می‌باشند . بیماری(HHS) بخش اعظم در سنین فی مابین ۳ تا ۵ هفتگی در جوجه های گوشتی مشاهده می شود . یک بیماری شبیه (HHS) در کبوتر ها در پاکستان گزارش شده هست .
انتقال:
استدلال بیماری (HHS) که قضیه دعوا می باشد آدنوویروس مجموعه یک می باشد و انتقال آن نیز عمودی و نیز افقی است . آدنوویروس در گله های مامان تا بازه زمانی بلوغ باقی می ماند و در اثر ضعف سیستم ایمنی و یا این که استرس دفع می شود . جوجه هایی که از گله های مامان کثیف ایجاد می شوند سپس از ۳ هفتگی ممکن میباشد ویروس را تا ۱۴ هفته دفع کنند . انتقال افقی ویروس در گله هایی که یکسری سنی هستند و در گله هایی که مسائل بهداشتی را رعایت نمی نمایند چهره می دهد . تکثیر ویروس در دستگاه گوارش انجام می شود . آلودگی مدفوعی جامه ، کفش و وسائل ( از قبیل ظروف و وسائل نقلیه) ممکن می باشد سبب ساز انتقال ادله بیماری شوند . در گله های طیور در پاکستان به استدلال عدم وجود مساله بهداشتی و وجود فارمهای بسته تعدادی سنی و وجود پرندگان مستقر عامل بیماری انتقال پیدا میکند . واکسنهایی که از جنین های آلوده و کثیف تهیه می شود ممکن هست منشا” آلودگی باشد .
یک مطالعه در مورد عامل ها خطر تولید بیماری HHS در گله های گوشتی در پاکستان انجام گردیده است . ورود واکسیناتورها به فارمها ،گله ها را به شیوع بیماری حیاتی می کند . اندازه آلودگی از نحوه تزریقات تحت جلدی و یا این که باطن عضله برابر با آلودگی طیبعی از طریق هوا ، آب و یا این که مدفوع می باشد .
علامتها
و درصد ابتلا و درصد تلفات: در مجاورت اسلام آباد پاکستان از ۱۳۱ گله که دارنده ۱۳۵ واحد نیمچه گوشتی بودندیک شیوع ۴۶ درصدی گزارش گردیده می باشد . درصد تلفات ناشی از این بیماری در گله های نیمچه گوشتی غیر واکسینه و گله های مادر نابالغ در‌صورتی‌که با بیماری نیوکاسل ولوژنیک و بیماری گامبورو با پاتوژنیسته بالا و بیماریهای اروزیو نظیر مایکوپلاسموز همراه باشد اکثر از ۸۰ درصد است . معمولا” زمان عفونت میان ۹ تا ۱۴ روز است، درصد ابتلا ۱۰ تا ۳۰ درصد بوده و روزانه ۳ تا ۵ درصد تلفات وجود دارااست . در وضعیت آزمایشگاهی کبد هموژن گردیده ای که از گله آلوده اخذ شده را به یکسری جوجه تزریق کرده اند .تلفات ۲ تا ۴ روز بعد از آن تولید گردیده ، درصد تلفات ۳۰ تا ۷۰ درصد بوده و بستگی به میزان تیتر ادله بیماری داردکه جوجه ها اخذ داشته اند .گله هایی که بیماری HHS را نشان می دهند دارای علایم کلینیکی اختصاصی نیستند . آغاز ناگهانی تلفات ، بی حالی ، ازدحام کردن ، پرهای ژولیده وزرد و ریزش موکوئید از علامت ها مشخصه آن میباشد . در طیور دچار اندازه هموگلوبین و PCV و اریتروسیت ها و گروه لوکوسیت ها کاهش پیدا می کند . در اثر استرس و عفونت های ویروسی لنفوسیت ها کاهش و هتروفیل ها ارتقا پیدا می نمایند . در طیور مریض به برهان تخریب کبد پروتئین خون و آلبومین کاهش پیدا می نماید این قضیه احتمالا” عامل ارتقا هیدروپریکاردیوم می باشد . اگراین بیماری با اندک خونی شدید بروز کند معمولا” توأم با بیماری کم خونی عفونی جوجه ها ویا گامبورو با حدت بالا میباشد . در پرنده ها مریض اندازه لاکتیک دهیدروژناز ، آلکالین فسفاتاز و آلانین ترانس آمینازکه بواسطه تخریب کبد و همه ساخت می گردند ارتقاء می یابند . مهمترین ضایعه پس از مرگ که بر روی جنازه چشم می شود وجود بیش از ۱۰ سی سی محلول ترانسودای شفاف در کیسه محیط قلب می باشد . در لاشه لبریز خونی عمومی و ادم ریه وجود داراست . کبد و همه ها بزرگ و رنگ پریده و ترد و شکننده می گردند . در شرایط آزمایشگاهی در طیور مریض نکروز میوکارد و کبد مشاهده می شود . خون‌ریزی پتشی ممکن میباشد بر روی پریکارد و کپسول کبد دیده شود . ضایعات بافتی در قلب مشتمل بر ادم و دژنرسانس و نکروز ملایم عضله قلب و نفوذ سلول های منونوکلئار و خروج اریتروسیت ها می باشد . در کبد اینکلوژن بادی بازوفیلیک در داخل هسته های هپاتوسیت و نفوذ سلول های منو نوکلئار و نکروز انعقادی چند کانونی وجود دارااست . ممکن است در حوزه وسیعی از بافت اپی تلیوم تمامی نیز نکروز چشم شود .
تشخیص:
آب آوردگی پریکارد یار با گنجیدگی های بازوفیلیک داخل هسته ای سلولهای کبد دال بر وجود بیماری HHS می باشد . تشخیص قطعی براساس جدا سازی آدنو ویروس از سلولهای کبد جنین جوجه های آلوده می باشد . این خط مش مهم تر از راه و روش تزریق به کیسه زرده جنین جوجه ۸ روزه میباشد . توسط آزمایشات سیتوپاتولوژی می بضاعت و توان در کشت بافتی وجود آدنوویروس را تشخیص اعطا کرد .
آدنو ویروس ها را می بضاعت توسط میکرسکپ الکترونی(EM) و یا این که سرم نوترالیزیشن تشخیص داد درمان:
درمان منحصر به فرد برای این بیماری وجود ندارد . ولی در برهه زمانی پیدایش بیماری از یدوفور در آب آشامیدنی به اندازه ۱/۰ تا ۰۷/۰ درصد استعمال می شود . درصد تلفات و شدت بیماری کاهش پیدا خواهد کرد .
پیشگیری
و کنترل: در پاکستان وهند و مکزیک حفظ موقعیت بهداشتی نه عملی می باشد و خیر اقتصادی می باشد ومسلما” آدنوویروس از واحدهای نیمچه گوشتی انقطاع خواهد شد .علل ساخت بیماری عبارتنداز:چند سنی بودن گله ، فروش پرنده ها زنده، انتقال غذا توسط کیسه ها و افرادی که پرندگان اهلی را نگه داری میکنند . گله های مامان می بایست توسط رعایت حالت بهداشتی مطلوب از عفونت مراقبت شوند . مسافت فارم های صنعتی از یکدیگر باید دستکم ۲ کیلومترباشدوازسیستمALL IN- ALL OUT در رویش به کار گیری شود تا ازآلودگی فارم های سالم پرهیز بعمل آید .مواد غذایی می بایست بصورت عمده مراقبت شوند و قبل از ورود آن به فارم هیچکس نباید با مواد غذایی تماس داشته باشد .در گله های مادر و جوجه های آن از واکسن زنده به کار گیری می شود . واکسنها می بایست بر اساس استانداردهای در میان المللی ایجاد گردند و بایستی عاری از کارداران پاتوژن از قبیل آدنوویروسها و ویروس ناچیز خونی عفونی طیور باشد . در مناطقی که بیماری HHS اندمیک می باشد ضروری میباشد گله ها را در برابر آدنوویروس اولیه که مسئول ایجاد این بیماری میباشد مراقبت کرد . واکسن کشته فرم آلدئید که از کبد هموژن شده تهیه می‌شود گله های گوشتی را در پاکستان نگهداری کرده می باشد . واکسن مناسب از کبد هموژن گردیده جوجه SPF که بوسیله فرم آلدئید ۱/۰ درصد غیر فعال گردیده تنظیم می گردد .اثر این واکسن در یک ناحیه که دارای ۲۸ گله با ظرفیت ۱۰۰۰۰۰ قطعه نیمچه گوشتی می باشد مورد مطالعه قرار گرفته است . گله هایی که واکسینه شده اند و بصورت ارگانیک در معرض آلودگی قرار گرفته اند بیماری HHS راکمترنشان می دهند تلفات آن به ۲/۱ درصد میرسد . گله هایی که واکسن اخذ نکرده اند تلفات آنها بالغ بر ۲۰ درصدمی باشد . پس از واکسیناسیون در منطقه راولپندی در یک میلیون قطعه نیمچه گوشتی درصد تلفات تقریبا” به ۴ درصد رسیده می باشد و در گله های غیر واکسینه تلفات ۳۱ درصد می باشد .در مکزیک در یک محاسبه آزمایشی بر روی ۵ دسته واکسنی که بصورت تجارتی تولید شده نشان داده شد که واکسن غیر فعال فرمالینه در امولسیون روغنی گله هایی را که به فیس ارگانیک درمعرض بیماری بوده اند را ۱۰۰ درصد نگهداری می کند و ضایعات هستوپاتولوژی در آنان وجود ندارد .میزان نگهداری ۴ واکسن غیر فعال دیگر که از سویه DCV-94 تنظیم گردیده در گله هایی که با ویروس فیلد برخورد داشته اند دربین صفر تا ۴۵ درصد میباشد . در جوجه هایی که واکسن اخذ نکرده اند تلفات به ۸۰ درصد می برسد . در همگی جوجه هایی که واکسینه گردیده اند آنتی بادی بوسیله مهار ایمینوفلورسانس معین می گردد . پس از واکسیناسیون جوجه ها بر برعلیه بیماری HHS جواب ایمنی مناسبی تولید می شود و وقتی که گله با برهان بیماری بازخورد می کند جوجه ها زنده می مانند .