کبک از پرندگانی می باشد که به سهولت قابل پرورش بوده و در چهره ساخت انبوه, از درصد بهره وری بالایی برخوردار میباشد . به طوری که می بضاعت و توان گوشت آن را عرضه داشت . کبک را می بضاعت با به کار گیری تکنیک های مدیریتی ویژه و استفاده از سیکل نوری معین, در تمام ارتفاع سال پرورش بخشید .
پرورش: پیشین از هر چیز, با فرض اینکه گله مولد در حالا تخم گذاری می باشد, طرز جمع آوری تخم ها به خواسته پرهیز از زخم آنها در پی سرما یا این که گرمای بیش از حد, حائزاهمیت می باشد . می بایست به یاد داشت که در حالتی که تخم ها برای بازه طولانی در دمای زیر۴۰ سکو فارنهایت باقی بمانند ممکن میباشد قابلیت و امکان پرورش خود را از دست داده و از سوی دیگر در دمای تقریبی ۸۰ سکو فارنهایت آغاز به رشد (تشکیل جنین) می نمایند که مطلوب به لحاظ نمی رسد چون وقتی که تخم در دمای ۸۰ رتبه در درحال حاضر پرورش می باشد, با توده آوری و ذخیره آن در دمای سفارش ای ۶۰-۵۵ درجه فارنهایت, جنین ممکن میباشد جراحت چشم و نهایتا تخم به وضعیت گندیده باقی بماند .
توده آوری تخم ها به طور متناوب بازدارنده از کثیفی و زخم دیدگی آنان می گردد . البته داشتن چند تخم آلوده در تیم تخم های عده آوری گردیده بدیهی به نظر می رسد . لذا باید آن ها را با ورقه سنباده قابل انعطاف تمییز نمود . حتی المقدور از شستن تخم کبک ها جهت رفع آلودگی و کثیفی می بایست خودداری نمود چون قابلیت و امکان نفوذ باکتری ها و بقیه ذرات مضر به درون پوسته در طی بازه شستشو وجود دارد . در صورت گزینش منش شستشو بایستی دقت داشت که آب مورد حیث برای شستن تخم ها گرم تر از دمای تخم باشد . در غیر این صورت, باکتری ممکن میباشد بواسطه پوسته به داخل تخم جذب شود .
تخم ها را بایستی در یک مکان خنک با تهویه مناسب در دمای ۶۰-۵۵ سکو فارنهایت ذخیره نمود . شایان ذکر میباشد که تخم کبک را می توان برای مدتی طولانی قریب به سه هفته با درصدی اندک از ضایعات نگه داری نمود . ولی روند نرمال ست کردن تخم ها یک الی دوهفته بوده و در کل هنگامی بیش خیس ازسه هفته برای مراقبت تخم پیشنهاد نمی گردد . چرخاندن تخم ها در ارتفاع زمان نگه داری الزامی و مورد نیاز نمیباشد البته در صورتی که بیش از یک هفته نگه داری شوند, آنگاه می بایست آن ها را به طور متناوب چرخاند . به خواسته حصول شایسته ترین شرایط و بیشترین درصد هچ (جوجه گیری), باید یک دستگاه تمام اتومات را تهیه و آنرا یک تا دو روز قبل از قرار دادن تخم ها در آن, رویه اندازی و فعال نمود . در مسافت زمانی باقی باقیمانده تا قرارگرفتن تخم ها داخل دستگاه بایستی حالت دستگاه را تحلیل نموده و در نهایت دما و رطوبت را به حد مطلوب تهیه و تنظیم نمود . در دستگاه, تخم ها در ۲۱ روز اول تحت دمای ۹۹/۵ جایگاه فارنهایت و رطوبت ۸۶ قرار گرفته و در روز ۲۱, بعد از آن از انتقال به هچر, دما نیم درجه کاهش یافته و تا ۲۴ ساعت ثابت باقی می ماند . عاقبت در روز ۲۳ دما به ۸۹/۵ تقلیل می یابد . اما رطوبت از روز ۲۲ تا برهه زمانی هچ به %۹۰ ارتقاء می یابد . زیرا رطوبت بالا به جوجه ها یاری می کند تا به راحتی از تخم بیرون شوند .
تخم کبک به طور میانگین پس از ۲۴ روز به جوجه تبدیل می شود .ولی بعضا از تخم ها در روز ۲۳و برخی در روز ۲۵ هچ می شوند . به مراد حذف تخم های جنین مرده و بدون نطفه, در روز ۸ و بعد در روز انتقال آنها از دستگاه ستر به هچر ( ۳ روز باقیمانده به هچ), تخم ها تحت کندلینگ قرار می گیرند . پس از خشک شدن جوجه ها, آنها را از فضای هچر به فضای نگه داری (سالن پرورش) برده که دارنده دستگاه مامان تصنعی و مصنوعی بوده و از قبلی ضدعفونی گردیده میباشد . می بایست دقت داشت که ظروف آبخوری و دانخوری به اندازه کافی در دسترس باشد . ظروف آبخوری بایستی دارای دهانه پهن و دیواره کم ارتفاع باشند . در غیر این رخ قابلیت خفگی جوجه ها وجود دارد . عمق آب نباید متجاوز از۲ سانتیمترباشد . جوجه ها باید به طور مداوم به آب خنک و تازه دسترسی داشته و ظروف مربوطه می بایست به طور روزانه تمییز و گندزدایی گردند . در قضیه دستگاه های مادرمصنوعی, دما برای یک‌سری روز اول ۹۵-۹۰ درجه فارنهایت بوده و در هر هفته دما به ازای ۵ جایگاه کاهش یافته تا جوجه ها به سن یک ماهگی برسند . در این برهه زمانی نیاز مبرم به به کارگیری از دستگاه مامان تصنعی و مصنوعی محسوس نمی باشد . علاوه بر دستگاه مادر تصنعی و مصنوعی می بضاعت و توان از لامپ های حرارتی, بخاری های برقی و یا گرمکن های گازی و نفتی استفاده نمود . ولی در ۲ زمینه اخیر الذکر می بایست اعتنا داشت که در رخ استفاده, فضای رشد باید از سیستم تهویه مطلوبی برخوردار باشد . در چهره نگهداری جوجه ها در تالار می بایست به خاطر داشت که کف سالن به خودی خویش گرم نبوده و جوجه ها ممکن میباشد با مشکل مواجه گردیده و مبتلا آنفولانزا یا خفگی ناشی از روی نیز ریختن شوند . لذا در بستر می بایست از کف پوش هایی همانند نرمه چوب, سیفال برنج, کاه و یا این که پوشال بسته بندی استعمال نمود . در نقطه پایان متذکر می گردد که جوجه ها برای هفته نخستین بایستی در نزدیکی منشا حرارتی قرار گرفته و حتی المقدر در قفس یا این که تالار مشبک ( توری کشی) حفظ شوند .
مرگ
جنین هچ یا این که (جوجه گیری) ناموفق را می بضاعت در ۲ عامل تخم سوای نطفه و دیگری مرگ جنین جویا شد . به طوری که هر یک از این دست اندرکاران می تواند آنگاه از تراز هچ یا این که با راه کندلینگ تشخیص داده شود . بدین مراد بایستی تخم های هچ نشده را جمع آوری و آنان را تحلیل نمود . می بایست توجه داشت که ثبت تعداد دفعات مرگ جنین در تخم ها می تواند در تغییر تحول و اصلاح راه و روش کنونی جوجه کشی و نهایتا افزایش فایده وری اثرگذار واقع شود .
مرگ جنین به طور قطع در دو زمان مختلف از زمان جوجه کشی روی می دهد . یک عدد در ۳ روز اولیه جوجه کشی و دیگری در ۳ روز انتها باقیمانده به زمان هچ . مرگ ناگهانی جنین پیشین از مقطع هچ در پی تغییر و تحول شرایط زیستی جنین از محیط باطن تخم به فضای بیرون میباشد . در این حالت جوجه ممکن است با مشکلاتی همانند تنفس و جذب کیسه زرده مواجه گردد که گهگاه تایم ها کنترل رطوبت لازمه رفع این موانع میباشد .
به طور نرمال از دربین تخم های نطفه دار %۹۳ – %۸۸ و در حالت کلی هچ %۹۰ – %۸۵ تخم ها بایستی به جوجه تبدیل شوند . نظر به اینکه مرگ زودرس جنین در دوران شکل گیری ارگان های جنینی روی می دهد, پرورش مناسب جنین در باطن تخم یاور با مشخصه های بارزی اعم از قرار گرفتن سر در ذیل بال راست, بزرگی سلول هوا به اندازه کافی جهت قرار تصاحب کردن جوجه در موقعیت مطلوب برا ی هچ و عدم بی آبی لایه و پوسته تخم (شالاز) در برهه زمانی بازه هچ جوجه می باشد . شایان ذکر میباشد که بایستی به علائم خشکی, حالت نوک و فرم صحیح بال و پا اعتنا داشت و در رخ مشاهده هرگونه موضوع غیر معمول, آن را به منظور تشخیص علل و اخذ راهکار های مطلوب در مراتب آتی, ثبت نمود . چون به موجب آن می بضاعت درصد نطفه داری, جوجه گیری و همچنین درصد کلی تخم های هچ گردیده را حساب و کتاب نمود . در نقطه پایان ذکر این نکته حائزاهمیت میباشد که هرگونه تغییر و تحول در مقادیر ثبت شده یا این که پراکندگی مقدار مرگ جنین می تواند به عنوان زنگ هشداری برای اصلاح به موقع معضلات جزئی و جلوگیری از شیوع و تشدید آن تا حد بحرانی در حیث گرفته شود .
جوجه
کشی و دستگاه جوجه کشی عصر جوجه کشی به مقطع ۲۴ روز ارتفاع میکشد و لذا مرتبه حرارت اتومبیل جوجه کشی باید ۹۹/۸ مرتبه فارن هایت تنظیم و مقدار رطوبت ۶۵ درصد تهیه گردد . در روز هچ جوجه ها میزان رطوبت می بایست ۸۰ درصد باشد .
در شرای رطوبت در هچر به میزان کافی نباشد موجب خشک شدن پوسته داخلی تخم ها گشته و جوجه ها به سختی می‌توانند پوسته داخلی و فرنگی تخم را شکسته و از تخم خارج شوند چهره به کار گیری از ماشین های جوجه کشی معمولی گذاشتن پارچه ای خیس در باطن هچر و یا این که استفاده از مرطوب کننده های خود کار در باطن دستگاه هچر الزامی است . خودرو های جوجه کشی تمام خودکار که رطوبت و حرارت را به طور قلم انجام عرضه میکنند سفارش می گردد . یکی از مسایل کلیدی در ارتقاء اندازه هچ چرخش تخم ها در درون ستر هست . این عمل بازدارنده از ان می‌گردد تا جنین به تراز پوسته نزدیک و به ان بچسبد که در غیر این چهره ضمن پاره شدن شالاز تخم، موجب مرگ جنین خواهد شد . سیستم چرخش اتومات اتومبیل جوجه کشی هر یک ساعت یکبار بازدارنده از اشکال فوق گردیده و باعث ساخت یک هچ پیروز نیز خواهد شد .
هچ
(جوجه گیری) مرحله هچ به ۲ یا این که ۳ روز آخر زمان جوجه کشی اطلاق گردیده که در این روزها جوجه ها پوسته تخم را شکسته و بیرون می آیند . در این مقطع باید از چرخاندن تخم ها پرهیز نمود . واضح هست که در ۳ روزآخر می بایست تخم ها را از دستگاه ستر به دستگاه هچر انتقال داد . ولی در رخ عدم دسترسی به هچر، باید تخم ها را از شانه های گرداننده ستر برداشته و آنها را در سبد های پلاستیکی یا فلزی هچر یا این که روی یک مقوای قطور قرار داد . در صورت استفاده از مقوا بایدتوجه داشت که جریان هوا را مسدود نکرده و یا با آب یا اجزای گرمازا تماس نداشته باشد . در این در بین ارتقاء رطوبت حائز اهمیت بوده و آنرا می بضاعت و توان با قرار دادن یک ظرف آب یا ارتقا مرحله تبخیر دستگاه، به ۹۰% F رساند . دوران بیرون داخل شدن از تخم به قدرت و توانایی جسمی جوجه جهت شکستن پوسته بستگی دارااست .
در این هنگام جوجه ها هم‌زمان با تقلا برای خروج از تخم مدتی را به استراحت به خواسته بازیابی مجدد نیرو پرداخته که نباید جوجه را مرده فرض نمود . کل زمان هچ بین ۱۰ تا ۲۰ ساعت طول کشیده که در این مقطع جای هیچ نگرانی نمیباشد . اما در چهره تجاوز برهه زمانی به بیش از ۲۰ ساعت، بعد از آن می بایست تخم های شکسته را تحلیل نموده و حتی الامکان جوجه ها را بیرون آورد . هنگامی که جوجه ها از تخم خارج می آیند بایستی در دستگاه باقی باقی مانده تا کم آب شوند . به منظور تسریع فرایند کم آب شدن جوجه ها، تهویه بایستی ارتقا یابد . هنگامی که بیش از %۹۰ درصد جوجه ها خشک شوند، آنگاه بایستی آنان را از دستگاه برداشت و به بستر رشد انتقال بخشید . درصورتی که جوجه ها بیش از حد در دستگاه باقی بمانند ممکن میباشد با بی آبی عضلات مواجه شده و در مواقع بحرانی تلف شوند .
تخم هایی که یک روز بیش تر از بازه مورد انتظار در دستگاه باقی مانده و جوجه نشده اند بعنوان ضایعات تلقی گردیده و بایستی حذف گردند . باید اعتنا داشت که کمک به جوجه جهت بیرون آمدن از تخم در بخش اعظم مواقع بی سود باقیمانده و به مرگ جوجه منتهی می گردد . زیرا ممکن میباشد کیسه زرده به طور کامل جذب نشده باشد و هنگام جداسازی جوجه از تخم پاره شود . جوجه های ضعیف در رخ بیرون داخل شدن از تخم باید از سایر جوجه ها قطع شده و به طور ویژه پایین محافظت قرار گیرند . چون هنگامی که با سایر جوجه ها در موقعیت معمولی رها شوند، دوام نیاورده و تلف می گردند . در پایان متذکر می گردد که جوجه های ضعیف را هرگز نباید برای مولد منظور نمود زیرا ممکن هست که خصایص ژنتیکی به بقیه جوجه های حاصله از این مولد انتقال یابد .
جوجه
ریزی دو هفته اول رویش از اهمیت خاصی برخوردار هست لذا بایستی استارت خیر داشت و به همین دلیل برنامه ریزی از گذشته خیلی اساسی تلقی می‌شود . به این منظور منزلت نخستین جوجه ها می بایست گرم و اب و غذا به راحتی در دسترس باشند . سازه بر این از صحت انجام عمل تمامی آبخوری ها ، دانخوری ها و همچنین منابع گرما زا باید اطمینان حاصل نمود . زیرا جوجه ها در ده روز اولیه نمی توانند خود را با حالت محفظه وفق دهند . بنابر این منابع گرمازا از قبیل لامپ های الکتریکی چراغ های حرارتی و بخاری های نفتی و یا گازی از الزامات بشمار میرود . می بایست در حیث داشت در شرای جوجه ها در زیر مادر مصنوعی یکجا و در راءس ان توده شوند درجه حرارت اندک است و در شرای به اطراف پراکنده شوند درجه حرارت ذیل مامان تصنعی زیاد می باشد و می بایست حرارت را قلیل نمود حالت مطلوب پراکندگی یکنواخت تحت مادر مصنوعی است .